Tiro Typeworks on RIT Rachana
A tweet by Hudson of Tiro Typeworks, a digital type foundry founded in 1994 by John Hudson & Ross Mills: I am looking at the development of stroke modulation patterns in Malayalam types, and the oddly arbitrary arrangement of thick and thin strokes that constitute the dominant convention. In doing so, I noted one variant in that convention.
Would anyone knowledgeable here provide responses?
Comments
ഇതില്‍ രണ്ടാമതു കാണിച്ചിരിക്കുന്ന അക്ഷരത്തിന്‍റെ thick and thin രീതി ശരിയല്ല. ഉദാഹരണമായി കാണിച്ചിരിക്കുന്ന ഈ രണ്ടക്ഷരങ്ങളില്‍ മാത്രമല്ല ഈ പിശക് കടന്നു കൂടിയിരിക്കുന്നത്. ഗ, ശ, ള്‍, മ തുടങ്ങി പലതിലും ഈ പിശക് കാണാം. താഴേക്കുള്ള വരയും നേര്‍രേഖയില്‍ അവസാനിക്കുന്ന ഭാഗവുമാണ് thickആയി വരേണ്ടത്. (രണ്ടക്ഷരങ്ങളില്‍ ചെറിയവ്യത്യാസം ഉണ്ട്). ഈ രീതി പാലിച്ചാല്‍ മലയാളം അക്ഷരങ്ങളെഴുതുന്നതെങ്ങനെയെന്ന് മലയാളമറിയാത്ത ഒരാള്‍ക്കുകൂടി മനസ്സിലാകുകയും ചെയ്യും.
ദൃശ്യപരമായ കാരണങ്ങള്‍ നോക്കിയാലും താഴേയ്ക്കുള്ള വരകളുടെ കനം കൂടുന്നതാണ് നല്ലതായി തോന്നുന്നത്. ഇവിടെ കാണിച്ചിട്ടുള്ള ഉദാഹരണങ്ങളില്‍ ആദ്യത്തേതല്ലേ മുദ്രണസൗകുമാര്യത്തിനു യോജിച്ചവ. മലയാളത്തിനുമാത്രമല്ല മറ്റു പലഭാഷകളിലും ഈ രീതിയാണ് പിന്തുടരുന്നതും അംഗീകരിച്ചിരിക്കുന്നതും.
Visual balancing is what I followed in those cases. Geometrical patterns, adhering to a standard, are of course there, but at times it is deliberately stepped over. It often happens in calligraphy, but rare in typography due to it's geometrical rigidity. Stems of ക is a clear example. We have discussed the change in proportionality of bottom characters in vertical conjuncts in our TUG article. Remember discussion about ഴ്ത്ത?